Powstanie tej książki jest przejawem potrzeby dociekań możliwości tkwiących w ciszy jako potencjalnie nośnej kategorii dla teorii i praktyki pedagogicznej. Prezentowane rozważania stanowią swego rodzaju punkt wyjścia do opisu ciszy i wykorzystania jej w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Warto podkreślać, jak znacząca jest obecność ciszy w procesie wychowania, szczególnie w sytuacji wszechobecnego hałasu i narastającej nadpobudliwości dzieci i młodzieży.