Król Henryk VIII Tudor (1491-1547) był, jak o nim pisali współcześni mu "bez wątpienia najświetniejszym człowiekiem swoich czasów". Gdy jako niespełna osiemnastoletni młodzieniec wstępował w 1509 r. na tron Anglii wyróżniał się wzrostem, silną budową ciała i urodą. Oprócz ujmującej powierzchowności i przymiotów charakteru posiadał majestat- trudną do uchwycenia godność, budzącą podziw i zarazem trwogę poddanych. Nikt oczywiście nie mógł przewidzieć, że "najpiękniejszy władca w Europie" za czterdzieści lat umrze jako opasły potwór, którego męstwo i uczciwość zżarła rdza zdrady małżeńskiej, świętokradztwa i żądzy krwi.

Jest to raczej książka o życiu prywatnym Henryka VIII, a więc raczej opowieść o tragedii człowieka niż o władcy.