„Szachinszach” to książka, która – jak mówi Ryszard Kapuściński – powstała trochę z przypadku. Autor zgłosił chęć wyjazdu do Teheranu, w którym odbywała się rewolucja islamska. Bardzo nie chciał się tam udać jego kolega z PAP-u, który otrzymał wcześniej powyższe zlecenie. Zamiana zaowocowała tym właśnie tekstem. Rewolucja była wielkim wydarzeniem nagłośnionym przez media, ale też wielką niewiadomą. Reportaż ukazuje prawdziwy konflikt drugiej połowy XX w., jaki zawiązał się między szachem Rezą Pahlavim – silnie współpracującym z Zachodem, usiłującym wprowadzić do kraju nowoczesność – a kontrrewolucją muzułmańskiego ajatollaha Chomeiniego. Autor relacjonował po kolei pierwsze manifestacje, pierwsze strzały, pierwsze ofiary, pierwsze takie światowe zamieszanie. Została zajęta amerykańska ambasada, wzięto amerykańskich zakładników, co z kolei spowodowało przybycie amerykańskiego desantu wojskowego. Na czele działań stał kler szyicki, najpotężniejsza siła w całym islamie, która z rozmysłem umieściła ruch opozycyjny w meczetach, w związku z czym stała się kompletnie nietykalna dla władzy i reżimu. Prawdziwe piekło dla ludzi, prawdziwy raj dla zapalonego reportera.