W Paryżu ma miejsce seria okrutnych mordów. Giną młode kobiety, sprawca posuwa się do aktów kanibalizmu. W pobliżu zwłok pozostawia krwawe, przypominające prymitywne pismo znaki, jakby szeregi drzew. Jedna z ofiar była uzdolnionym cytogenetykiem, zajmowała się kwestią dziedziczności u ludów Ameryki Łacińskiej. Sprawę prowadzi sędzia śledczy François Taine. Jego koleżanka, Jeanne Korowa, również śledcza, w ramach dochodzenia w zupełnie innej sprawie, zakłada podsłuch u młodego psychiatry, Antoine'a Férauda. Na jednym z nagrań mężczyzna z wyraźnym hiszpańskim akcentem opowiada o swoim synu Joachimie, mówiąc, że w jego wnętrzu istnieje jakby drugi człowiek, autystyczne dziecko, niezwykle groźne dla otoczenia. Podczas kolejnego spotkania Joachim zgadza się poddać hipnozie; w jej trakcie informuje psychiatrę, że przychodzi z Lasu Cieni. Dzień po seansie ma miejsce kolejne zabójstwo. Coraz więcej śladów wskazuje, że przerażające zbrodnie mają coś wspólnego z autyzmem, z prehistorycznymi ludźmi i ich krwią. Jeanne zaczyna podejrzewać, iż Joachim i okrutny paryski morderca to jedna i ta sama osoba. Tymczasem śledztwo przyjmuje nieoczekiwany obrót: Taine zostaje zamordowany, a Féraud znika bez śladu. Jeanne angażuje się osobiście w sprawę; podąża jej tropem do Nikaragui i Argentyny. Rozwiązanie zagadki kryje Las Cieni, niesławne bagna, do których zrzucano z samolotów przeciwników junty wojskowej, zamieszkałe ponoć przez prymitywny lud, zwany Nienarodzonymi.