"Doktor Raymond Moody skupił swój filozoficzny i naukowy umysł na dziwnych doświadczeniach zrelacjonowanych mu przez ponad setkę pacjentów, którzy powrócili znad krawędzi śmierci, aby przekazać swoją opowieść. (…) Pomimo różnic w systemie wierzeń, sytuacji zdrowotnej i środowisku kulturowym pacjentów ich wspomnienia nosiły wspólne cechy.

Książka doktora Moody’ego "Życie po życiu" stała się istotnym czynnikiem przywracającym równowagę rozumieniu śmierci w naszej kulturze oraz pomagającym poznać, jak należy żyć. W rozumieniu tym zawiera się przekonanie, że nie należy się bać śmierci fizycznej, gdyż nie jest ona końcem duszy ani nie zrywa łączności z duszami bliskich".